Maak kennis met Yamal Bennani

Yamal, 48 lentes jong, draait al sinds jaar en dag met veel enthousiasme mee met de Dockx Movers ploeg in Antwerpen.

Het is een zonnige maandagnamiddag, als Yamal na een woningverhuis om 15u00 voldaan op het depot terugkomt. Tijd voor een korte babbel met deze goedlachse collega.

yamal-docxk-v2

Yamal, wat vind jij het leukste aan je werk als verhuizer?

Ik leer nog dagelijks bij. Ik ben in 1999 begonnen als verhuizer, en zelfs na al die jaren heb ik nog elke dag plezier in mijn job. Je komt bij de mensen thuis, dikwijls op een stresserend moment. Ze zijn dan soms heel zenuwachtig. Als ik hen dan kan geruststellen dat ze goed gesoigneerd gaan worden, dan geeft mij dat een goed gevoel.  Een klapke doen, de mensen op hun gemak stellen, … dat is zeer fijn. 

Het leukste aan de job zelf vind ik ladderliften plaatsen. Het is soms een echte uitdaging om de lift goed te plaatsen, zeker wanneer het raam moeilijk te bereiken is. Als dat dan lukt, dan geeft mij dat veel voldoening. Ze noemen mij ook wel “Yamal de ladderliftman”.

En zo heeft iedere verhuizer zijn eigen specialisatie.

Yamal, je werkt al 22 jaar voor Dockx Movers. Kan je ons vertellen waarom?

Ik werk graag voor een familiebedrijf,  ik heb al die jaren steeds een fijn contact gehad met de familie Dockx. Initieel met Jozef Dockx, de oprichter, en nu met de 2e generatie, Joeri & Sarah Dockx.

Het informele & amicale karakter spreekt me aan, er is altijd tijd voor een lach en een zwans, het formele is hier veel minder aanwezig. Het contact met de andere verhuizers in ons team verloopt ook op een toffe manier. We kunnen steeds op elkaar rekenen. Het voelt vaak meer aan als een bende vrienden dan als collega’s.  

Een mens verhuist gemiddeld 7 keer in een leven, hoe vaak ben jij al verhuisd?

Als kind 3 keer: mijn vader reed dan met zijn eigen camionette, en toen al vond ik dat ge-wel-dig.

Met mijn eigen gezin ben ik intussen 2 keer verhuisd. Door mijn ervaring als verhuizer heb ik het voordeel dat ik zelf zeer rustig kan blijven op de verhuisdag.

Ik verhuis het liefst zelf en idealiter zonder al te veel vrienden, dan weet ik dat het voorzichtig gebeurt. Bij familie en in de vriendenkring weten ze me ook steeds te vinden als er verhuisd moet worden, omdat ik toch wat meer verstand van zaken heb dan iemand die niet professioneel verhuist. Verhuizen houdt namelijk heel wat meer in dan enkel wat brute kracht.

Zie je verschil in verhuizen nu tov 20 jaar geleden?

Er is inderdaad een groot verschil.

Vroeger waren de mensen veel openhartiger en begaan. Je kreeg vaker iets aangeboden om te drinken, je kreeg dikwijls drinkgeld na een dag hard labeur. Dat is toch wel allemaal wat veranderd. Ik blijf steeds lachen, maar het is natuurlijk aangenamer werken voor iemand die je werk apprecieert. Zo hebben we bijvoorbeeld in de zomer wel eens heel lange verhuizingen, van 7u00 tot 19u00 of langer, bij temperaturen van 30°C of meer, en krijgen dan van heel de dag niets aangeboden om te drinken.

Anderzijds zijn er ook mensen die een koffiekoekje voorzien ’s morgens of een broodje gaan halen over de middag. Zo’n dingen zijn dan altijd wel fijn en geven je toch een gevoel van waardering.

Wat is jouw advies aan alle mensen die verhuizen?

Drie dingen:

  1. Steek kleine zaken steeds in dozen. Kleine gerief dat niet in dozen zit, is heel moeilijk om mee te nemen in de vrachtwagen. We willen schade voorkomen en dan zijn kleine losse stukken geen goed idee.
  2. In kleine ruimtes niet alles voor de raam zetten. Vaak hanteren we een bepaalde volgorde en dan moeten we alles verschuiven om toch met dat bepaald stuk tot bij de raam te geraken.
  3. En last but not least, nog een kleinigheidje: het is altijd fijn als er eerst even wordt gestofzuigd onder zetels of bedden. Vaak komen er ganse stofslierten vrij, wat niet al te best is voor onze gezondheid als dit dag in dag uit de situatie is.